Güneşin Çocukları Karanfille Yıkanır

Akarsu´yum yansam da
Kül olup savrulsam da
Bazı bazı gülsem de
Yine gönlüm hoş değil.

Hasret;
Ana kuzusu,
Nefesinde çiçek açar,
Yüreğin deldikçe sazı,
Sözün kalacak yaralarda,
Sızın yol başlarında kanar,
Karanfilde yıkanırken saçların.
Yar kokar,Türkü kokar,Sıla kokar.

Akarsu;
Ozan yüzlü,
Tellerinde bülbül şakır,
Pir Sultanın Hak yolcusu,
Sevda kovuğuna işlenen Can,
Ayaklara düşmez kara leke,
Yürekte yangınlar çıkmaz asla,
Esas yangın,Edipsiz,Şairsiz,olan.

Çimen;
Aşka Turab,
Şimşekler çakar dilinde,
Sarıldı mı tellerine badelerin,
Eze eze nağmeleri dilleri baldır,
Göz pınarlarına dolan ışıktır telde,
Turnalara yüklemiştir Anadolu'yu,
Renk saçar,kök salar,yürek naçar.

Altıok;
Şiir Adam,
Dudaklarında esintisi var,
Kırık dökük hikayelerin,
Zordur son nefese sığdırmak şiiri,
Şiir ki,en masum hallerin duası,
Gidip de dönmeyenlerin azığında ağu,
Ve zehir,baldıran,saldıran nefesler.

Aysan;
Edip sözünde,
Bir gün yüzde biter,
Bir çiçek düşer dalından,
Kızıla boyanır sarı şafaklar,
Sözcük kırıntısı takılır boğaza,
Ziftli duman dolar betim aralarına,
Madımakta yıkanır güneş yüzlü çocuklar.

02.07.2010

Edibe camdan bakıyor yanık yüzü,Gülsüm Semaha vurgun pervanelerde,
Handan şiir okuyor ince yüreğinden,Han Köyünde bir yar bekler sevdayı.