Hayalimin Baş Harfini

kokun sarılırken gamzelerime
içime çeker gibi değil
tenimi öper gibi

kaçarken kendi firarından ve dudakların
savuran rüzgara küfrediyor
utanıp ve sıkılıp

kan düşüyor yanaklarına
vedalaşırken ağustos kendi iklimine
ve giderken alelacele

peşinde kalan
gözlerim
dalgınlığına boğulurken, öksüzün nazı gibi

yüreğimde ölü kuş çırpıntıları
soluksuzluğum
düşerken sahipsiz bir kuyuya

suya tutunuyorum
bileğim kadar derin

sesim kayıp benim
sesim köhne bir ay gölgesine tutsak
bağırsam

yırtık bir hançerenin
bıçak kesiği acıları var, yutkunmam bu yüzden
bu yüzden kan tükürmem şehrin kurnalarına

pür telaş koşuyorum
ibadetsiz bir mabedin, kenar mahzenine
içim çukurlar boyumca
boyumca şiirlerim var gömdüğüm

silinmiş
çürümüş
miadı tükenmiş mürekkeplerin can yakıcı uçuşmaları

yanmış kafiyeler
ucu yanık mektuplar
kim kopardı o defterden senin tek cümleni

hangi şeytan taşlanmaktan kaçtı
bu göz gözü görmez taş duvarlara
ve çaldı

hayalimin baş harfini....