Hüzün Mevsiminde Aşk
Sokak boş,
Dökük yaprak.
Hazan yorganını,
Üstüne çekmiş toprak.
Yine müdavimlerine,
Açıyor kepengini,
Çentik yorgunu bir bank.
Eğik baş,
Çökük omuz,
Sol yanı kor,
Bakışı buz.
Kalkık yaka,
Yanık sigara,
Duraksıyarak bir ara,
Oturuyor eski yerine adam,
Dudağında "Vira" mırıldanarak.
Güzel hoş,
Süzgün bakış,
Kıvrım savuran topuklu akış.
Belli ki yaralarını sarmış haspa,
Göz kırpıyor yeni aşka.
Dağıtarak yaprakları,
Takınarak şuh pozları,
Yanaşıyor o da bank'a.
Parıldıyor adam da göz,
Körüklendi bir kere köz.
Unutuyor acısını,
Siliyor tüm anısını,
Çıkarıyor çakısını,
Atıyor çentiği şansa.
Unarım kart zampara gibi üzmez, şaşkınlıkla pantolonları da çözmez. Yürekten kutluyorum. Nice paylaşımlara...
Bu şiir de hazan,hüzün,dersi hla alıamamış ihanetlerin,sevmelerin ve ayrılıkların dahası son mevsimin konsepti var şair..
-Harika bir konpzite içermiş yüreğine sağlık.
Sevgiliyle mutlu, sevgiliden uzakta hüzünlü, dizelerde anlamlı, duygulu bir şiir.... Keyifle okudum. Etkiliydi.... sevgiler...saygılar..
Hüzün mevsiminde aşk başka oluyor.Bankta aşka ilmik atmaya çalışan delikanlıya yazılmış.Aşk için her türlü vurdumduymazlığa katlanmak.Banklara çentikleri atmak.Hatta seni seviyorum diye yazmak.Romantik bir şiir.Yüreğinize sağlık.Sevgiler.😙😙😙😙😙👍
sanki bir filmin çekiminde giibi hissettim kendimi senide başarılı bir yönetmen gibi👍
hüzün şiiri bile olsa güzeldi sevgilerimi bıraktım sayfana çetin👧