Marazlı Şifacı

kızıl kirpiklerin var senin

bilmiyorsun

şafağa kadar yıldız otlatıyorlar

oysa sensiz

İzmir Ankara arasında

bir otobanda sürünen

yalnızlığımızı

topluyor topluyor

dağıtıyorum

denize bile fırlatılamamış

iki yüzükten biriyken

henüz zehirlenmemiş

saklı gizli hisli dudaklarının

merhemidir şu mey

bu yara hala açık

taze hatta kellifellidir

uyurken de uyanıkken de

hiç yaşanmamış

hiç kaybedilmemiş dahası

giderken kal dediğin

kalırken gidiveren kaptanın

dizlerinde sürgün

bir kürek mahkumuydu

o sürmeli koyun

fırtınadan önce de sonra da

olsun en sonunda

bütün olmuşların sebebidir aşk

belli ki mateme durmuşların

gülerken gülerken somurtuşların

olsun güldüğün geceleri de

ama ağladıklarını da biliyorum

beni düşündüğünü de

düşünmediğini de

sonraları çoğul

kitap sayfalarına saklı

sözcüklerden ulalı

şiirlerden kalbine

iniverdiğim gecelerden birinde

saz elli kızı everiverdi

intikamcı anası

hem de isteye isteye

kızmıyorum sadece

gözlerin diyorum

iki iri üzüm tanesi gibi

şifacımdır benim

onlar kurtaracak diye diye

lodos getirir anason kokularını

eski bir limanda sevişirken

ölen martılara

söner bir gün yangınlar

ruhu çıkar eski bir şalamadan

bütün ateşlerin

susa susa suya gider

iftiralara uğrayan kelimelerim

bitsin artık bu yangın

dokunma bana dokunma bana

dokunma bana