Vazgeçerken

Vazgeçerken
Dimağını zorlayıp acının
Sığ kuyuda ses veriyorum, medet

Biz ki;
Sağır bir öykünün
Dilsiz fırtınasıydık

Eylül kadar serseri
Nisan kadar ıslak

İklimleri ılık hayaller kurduk
Ötelerken kırağıları baldırı çıplak yamaçlara

Gül demetinden derledik hüzünleri
Faili meçhul yaralar sarıldı dudaklarımıza

Öpemedik
Avuç içlerini

Her mescide bir dua bıraktık
Her duaya kimliği meçhul hayal

Kayıp öznelerin izini sürdük
Yüklemlerle yorduk yüreğimizi

Saklandık
Garip bir korkuyla Yusuf misali o ıssız loşluğa

Vazgeçtik
Aynayı buğulayan nefesimizden



Vazgeçerken
Dimağını zorlayıp acının
Sığ kuyuda ses veriyorum...