Virandı

iklimler ürktü
ateşi söndüğünde yangının
zulası çürük sürgünlere düştük, mor örtüler örtünüp

rengimiz ağardı gölgemizden
tabanlarımızda bir sürü acı

neresine bassak ki
küllerini yerken kaldırımların
alın karası düşerken şiirlere, islerine üfleyip hayalin

dumanlara sarılıp
uçuşurken bilinmedik nefeslere
öpüşüp yıldızla is karası

ben ki
adını yıldızdan çalan hasretim kadar uzağım
sabahı bölen rüzgara savrulunca yittiğim dehlizde

seni aradım
kör bir perdeyi aralayıp

virandı
sokaklar...