Yağarım Belki

Besmelenin ilk taşını çekerken
Kehribar tespihten
Gün gebedir hala
Puşt zamandan

Bu yüzden
Dolanır kasıklarımda
Gecenin delisi

Şişeler birikir saçaklarda
Ayağı aksak masa misali sarhoşluğum

Say ki
Kızıl bir kapının
Viran kilidiyim


Say ki
Ateşe mahpus avuçlarım
Bu yüzden değmem gamzelerin yanmasın diye yanağına

Ölürsem bir gün Nisan'a
Farzet ki
Bir de bulut olmuşum yağmur yükünde

Yağarım belki de
İklimini çekiştirirken içimdeki hüzün
Saçlarından akarım kırkikindiler gibi

Göğsünün iman tahtasında ben
Belki öperim
Öperim o memleket kokulu teni

Ah! Aklımın kıt halleri
Düşün ki fikrim Yusuf kuyusunda sabrı yitik deli...