Yazacaktık Yeniden

eh özleyecek değildik ya
düne dair renklerin demini
içecek değildik sabahın hep ilk ışığında koyu mavi yağmurun avuçlarındaki kör tadını

kuruyacaktık elbet
rüzgara kurşunlanan, güz misali
dökülecekti ki kanımız hüznümüzün yanak çukuruna

birikecektik köhnenin
usanmaz hüzzamına
kırılacaktı arşe efkarın yıl dönümünde o nahoş sokakta

meyhane kilit vuracaktı karanlığın sarhoşluğuna
yine yıkılacaktı uykumuz o anason masalarına
yeniden doğacaktık yeni günde, yeni gelin gibi zifaf odalarında
dudağımızda zifir sevişmeler
tükürecektik içimizi kaldırımlara

yok edecektik
yok olmaz maziyi
mavi bulutlara kalem batırınca

yazacaktık yeniden
en başından alıp hayali
ezanlar susunca ...