Yoruldum

bir cümle ara verip
yoksul molalar da
kuraklığı ıslanırken dudakların

ve
mırıldanırken hasret
kalbin bam telinde loş tınılar sızlanır

merhametten çalınan zamanlarda içilir
küfelik hayaller
körkütük

sen
göğsün sancılarında uyudun mu hiç
rüyalarında bıçak kesikleri

kanadın mı ya da
şehrin kurnaları kızılcık renklerine boyarken kaldırımları

basıp
kan izlerine yürüdün mü
bilinmezliği sırtlanıp

yoruldum
benden göçerken ben


sen,

yürüdün mü
başı boş
yıldızlar dönerken gölgelerine

ve düşüp
o puşt çukurlara...