İnanmıştı Devrimlerine O Kadın

İlk nefes aldığı,
Bir Anadolu köyüydü,
İlk ağladığı,
İlk asıldığı ana memesine.
Büyürken kayısı bahçelerinde,
Ne canlara nur olacak,
Bilmiyordu.
Hedefi devrimleriydi hayatının,
Ya öğretmen,
Ya da öğreten.
İlim irfan derken, bunun uğrunda,
Geçti yıllar, şehir şehir,
Gençlik geldi kapıya.
?Kız hadi gel, seni özledik?,
Yalanıyla çağrılmışken sılaya,
Ana birden söyledi;
?Aha bu adam senin kocan olacak?,
Dendiğinde isyanı töreyeydi.

Devrimleri, geleceği,
Dolaştığı şehir şehir mesleği,
Melekliği,
Elbette devam edecekti.

Evliliği, öylesine başlamışken,
Kâbus dolu geceler çıkmadı sabaha,
Kavgasız, gürültüsüz.
Morluklar, mutsuzluklar,
Sevgisizlikler.
Ya devrimleri,
Unutulmuştu karanlık gecelerin derinlerinde.
Uzun yıllar sen ben kavgasıyla,
Mutsuz, çaresiz.

Böylemi geçecekti ömür.
Asla,
Asla tabi.
İsyanı mutsuzluğaydı,
İnsanlığaydı,
Özlemlerine kavuşmayaydı,
Hayat zaten yarı yoldaydı.
Yıkılası tabuları yıkmaya ant içmiş,
Mutluluğa koşmaya başlamıştı.
Yaşamıştı kader dur diyene kadar,
Hayatının ilk sevdasını,
Kader işte,
Dur demişti ansızın.

İlk adım özgürlüğe,
Yıkılması gereken yuvayı bozmaktı,
Devrimlerinden biriydi,
Özgürlüğü için bazı şeyleri feda etmek,
Mutluluğun ilk adımıydı elbet.

Yolun yarısı geçmiş,
Heybe dopdolu yaşamsal deneylerle,
Bir daha mı mutsuzluk,
Asla.
Sadece SAYGI,
Sadece SEVGİ,
İstediğiydi.
Ruhunda huzurla koyuldu yola,
Aniden, bir koca yürek,
Acaba ha, inansa mıydı,
Denemeliydi gözleri ışıl ışıl koca yüreği,
Ve denedi.

Sevdi, çok sevdi,
Damlalarını bıraktı sevinç dolu yüreğinden,
Yanaklarına,
Omuzlarına,
Yerlere,
Topraklara.
Korktu, korktu eski yaşadıklarından.
Sevindi daha sonra,
Gün geçtikçe gördü ki,
Devrimlerinden, SAYGI ve SEVGİ yi bulmuş,
Yaşıyordu.


Mutluydu, huzurluydu,
İnanıyordu.
Tek dileği kalmıştı yaratandan,
Sen yok, ben yok, BİZ olmuşken artık,
Daha uzun yılları tüketmek, geçmişe inat.
Mutluluğu kaybetmemek yani,
Yani sevilerek sevmek,
Yaşamak yani,
Yani, sadece yaşamak.


22.07.2009.İstanbul


::::: Şiirdeki kahramanımın şahsında, saygıya, sevgiye değer veren, inanan, mutluluğu hak eden tüm kadınlara armağanım olsun.
Selam sevgi ve saygılarımla.:::::

22 Temmuz 2009 419 şiiri var.
Beğenenler (12)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (22)
  • 16 yıl önce

    selam yasar abim yine güzel çok güzel bir şiir yazmişsiniz harika süper elleriniz dert görmesin bu bir şiir bir kadına verilecek en güzel armağan kaleminiz daim olsun yüreginize saglik sonu güzl mutlu sonla bitmiş ölede bitmeliydi çünkü kadının yasamali ve sevmeli sagolun yasar abim çok güzel👍👍👍👍👍👍😙🙂👧

  • 16 yıl önce

    Yaşar abiciğim

    bu şiir, bir kadına verilecek en güzel armağan

    çok teşekkür ederim..

    o güzel yüreğinden sevgi ve mutluluk eksilmesin...

  • 16 yıl önce

    👍ülkemizde kadının adının olmayışı bu anlayış tarzıyla daha çok uzun süre devam edecek.ne eğitim ön plana çıkarsa belki oz aman herkes rahat edecek... tebrikler ağabey...👍

  • 16 yıl önce

    Güzeldi sayın Kopuz, 🙂 Gözleminizde.... Şiirinizde... Tebrikler..👍👍👍😙

  • 16 yıl önce

    Güzel bir armağan içten bir paylaşım.. Sadece saygı ve sevgi insanın isteği gerisi kendiliğinden gelir zaten.. 👍👍