İnanmıştı Devrimlerine O Kadın

İlk nefes aldığı,
Bir Anadolu köyüydü,
İlk ağladığı,
İlk asıldığı ana memesine.
Büyürken kayısı bahçelerinde,
Ne canlara nur olacak,
Bilmiyordu.
Hedefi devrimleriydi hayatının,
Ya öğretmen,
Ya da öğreten.
İlim irfan derken, bunun uğrunda,
Geçti yıllar, şehir şehir,
Gençlik geldi kapıya.
?Kız hadi gel, seni özledik?,
Yalanıyla çağrılmışken sılaya,
Ana birden söyledi;
?Aha bu adam senin kocan olacak?,
Dendiğinde isyanı töreyeydi.

Devrimleri, geleceği,
Dolaştığı şehir şehir mesleği,
Melekliği,
Elbette devam edecekti.

Evliliği, öylesine başlamışken,
Kâbus dolu geceler çıkmadı sabaha,
Kavgasız, gürültüsüz.
Morluklar, mutsuzluklar,
Sevgisizlikler.
Ya devrimleri,
Unutulmuştu karanlık gecelerin derinlerinde.
Uzun yıllar sen ben kavgasıyla,
Mutsuz, çaresiz.

Böylemi geçecekti ömür.
Asla,
Asla tabi.
İsyanı mutsuzluğaydı,
İnsanlığaydı,
Özlemlerine kavuşmayaydı,
Hayat zaten yarı yoldaydı.
Yıkılası tabuları yıkmaya ant içmiş,
Mutluluğa koşmaya başlamıştı.
Yaşamıştı kader dur diyene kadar,
Hayatının ilk sevdasını,
Kader işte,
Dur demişti ansızın.

İlk adım özgürlüğe,
Yıkılması gereken yuvayı bozmaktı,
Devrimlerinden biriydi,
Özgürlüğü için bazı şeyleri feda etmek,
Mutluluğun ilk adımıydı elbet.

Yolun yarısı geçmiş,
Heybe dopdolu yaşamsal deneylerle,
Bir daha mı mutsuzluk,
Asla.
Sadece SAYGI,
Sadece SEVGİ,
İstediğiydi.
Ruhunda huzurla koyuldu yola,
Aniden, bir koca yürek,
Acaba ha, inansa mıydı,
Denemeliydi gözleri ışıl ışıl koca yüreği,
Ve denedi.

Sevdi, çok sevdi,
Damlalarını bıraktı sevinç dolu yüreğinden,
Yanaklarına,
Omuzlarına,
Yerlere,
Topraklara.
Korktu, korktu eski yaşadıklarından.
Sevindi daha sonra,
Gün geçtikçe gördü ki,
Devrimlerinden, SAYGI ve SEVGİ yi bulmuş,
Yaşıyordu.


Mutluydu, huzurluydu,
İnanıyordu.
Tek dileği kalmıştı yaratandan,
Sen yok, ben yok, BİZ olmuşken artık,
Daha uzun yılları tüketmek, geçmişe inat.
Mutluluğu kaybetmemek yani,
Yani sevilerek sevmek,
Yaşamak yani,
Yani, sadece yaşamak.


22.07.2009.İstanbul


::::: Şiirdeki kahramanımın şahsında, saygıya, sevgiye değer veren, inanan, mutluluğu hak eden tüm kadınlara armağanım olsun.
Selam sevgi ve saygılarımla.:::::

22 Temmuz 2009 419 şiiri var.
Beğenenler (12)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (22)
  • 16 yıl önce

    Sevdi, çok sevdi, Damlalarını bıraktı sevinç dolu yüreğinden,

    BÖYLE SEVENLERE O KADINLARA SAYGILAR SELAMLAR OLSUN Kutlarım hocam YİNE DOYURUCU BİR ŞİİRDİ

  • 16 yıl önce

    Yolun yarısı geçmiş, Heybe dopdolu yaşamsal deneylerle, Bir daha mı mutsuzluk, Asla. Sadece SAYGI, Sadece SEVGİ, İstediğiydi. Ruhunda huzurla koyuldu yola, Aniden, bir koca yürek, Acaba ha, inansa mıydı, Denemeliydi gözleri ışıl ışıl koca yüreği, Ve denedi.

    BU ŞİİR BENİMDİR🙂

    HEDİYENİZ BAŞIM GÖZÜM ÜSTÜNE A.R.O

    YİNE NASİHATİ SIKIŞTIRDINIZ DİZELERİN ARASINA

    SEN BEN DEĞİL BİZZZZZZ İŞTE HAYATIN ASLIDA BU ZATEN

    BİZ DİYE BİLİYORSAK NE MUTLU İNSALARA

    BEN PAYIMA DÜŞEN NASİHATİ VE HEDİYEMİ ALDIM

    SAYGILARIM SAYFANIZDA KALSIN NASİHATKAR ŞİİRİN BABASI

    YÜREKTEN KUTLARIM SAYIN ABİM SAYGILAR ŞELALE.👍