Fukara Bir Şiir
Hafif olan neydi
Kendine göre yeteri ağırlıkta olsa da hayat
Ayaklarımın taşıdığınca yaşayabilirdim kendisini
Sonuçta biliyordum
Ciğerlerimdeki hava emanet
Ellerimdeki boşlukta ihtiyacım olan hisler birbirine girmişken
Gözlerim bilinmeyenin hasretiyle dolup
Hareketsiz kalacaktım tabii ki
Hayat kolay olmalı demedim hiçbir zaman
Hatta
Duvara her tosladığımda
İçimdeki minnetsizliğe yenilip
Kader deyip geçmedi de dilim
Ama
Nedensiz olduğunu düşünmediğim bir öfkeyle karşı koymaya çalışırken olacaklara
Yerlerde çaresizce yuvarlanırken
İnandıklarımı da sorgulamadım diyemem kimseye
Oysaki
İsyankar yumruklarla meydanda toplanan kalabalığın ön saflarında duranları izlerken
Ve
Tanrı’nın adaleti çekiştirirlerken inançla
Kimdir şikayetçi diye sorulunca
En önde elini ceplerine saklayanlara hayretle bakıp
Heycanla el kaldıran o budalalardan olmakta vardı kaderde
Şimdi
Çarpılmaya gönderilirken
Tek pişmanlığım
Yaptığım şeyler değil
İçimde kalanları söylememiş olmaktan dolayı derdim soran olsa
Halen kader demeye varmıyor dilim
Ama
Kapılar üzerime kapanırken
Tek bir soru vardı aklımda
Sahtekarların mı yoksa budalaların mı mezarlarında daha çok çiçek açacak sonunda
Kutluyorum şiirinizi gönülden Gün Eksilmesin Pencerenizden Saygılar Sevgiler
İnancı istismar ederek zalimlik ve kötülük edenleri toprak kabul eder de çiçek yetişir mi mezarlarında bilemem ancak bizim dağlarımızda çiçek açacak mutlaka yine yeniden tebrik ve sevgilerimle Menekşe hanım
Tebrik ederim güne düşen şiirinizi. Kalemin daim olsun.
Tebrik ediyorum. Kaleminize sağlık. Nice şiirlere. Esen kalın. Saygılarımla.