Arızalı Nesillerin Kayıp Çocukları

Ruhumdaki derin sularda boğuluyor aklım

Nefessiz kaldıkça anlıyorum ki

Delilik gibi ölümü hissetmek de yarıyor insana

Her boy verdiğimde yeni bir aydınlanma yaşıyorum

Puslu bir örtünün ardında değil artık gerçekler

Acılar bulutsuz bir günde açık denizler gibi çırılçıplak

Mutluluklar fırtına ortasında kalmış bir gemi gibi kayalara çarptı çarpacak

Eksilerim

Artılarım

Gidenlerimin ardından kalanlarım

Fazlalıklarım kadar kayıplarım

Hepsi benim hepsinde de ben varım

Kısacası

Olabildiğince her şeyin farkındayım

Tabii bu neyi ne kadar değiştirir bilemiyorum

Yine de isyan etmemek olmaz

Dilsiz değilim

Kalpsiz de

Hele ki

Aslımı inkar edecek hiç değilim

ama

Daha aslımı tam olarak anlamamışken

Helak olur her söz dilimde

Ruhum ilk itiraf eden olmayı kaldıramaz

O yüzden

Lütfen

Tarihe kazınacak o ilk taşı avcuma bırakmayın

Amaç farklı olsa da

Sonuç değişmez

Kendini bilemez kendim

Adımı gerçek kendini bilmezlerin yanına yazdırmayın

Bedellere yenik düşmeyi hiçbir zaman kaldıramadım

Ağır olanlar taşınmalıydı bir şekilde ait olduğu yere

Eteklerimin uçlarında kuş cıvıltıları ile kendimden geçmeyi beklemesem de

Dünyayı kuzgunların gagalarının ucundan görmeyi de planlamıştım neticede

Ey gözlerim dön artık yuvana

Yani ait olduğun yere

Kuş bakışı gördüğüm yeter etrafı

Alnımla burnum arasında kalan kadrajdan bakmak istiyorum artık evrene

Tüm bunlara rağmen

Birçok şeyle barıştım

Şaşkınlıklarıma bile isim takar oldum

Ki

Her yeni hayal kırıklığında zaman kaybetmeyeyim diye

Gerçi ne boş bir uğraştır bendeki

Numaralandırılmış ifadelerle

Sınıflandırmalardan taşan davranışlara karşılık vermeye çalışıyorum hala

Yine de umrumda değil

Umutsuz çırpınışlar gibi gözükse dışarıdan bu hallerim

Her şeye rağmen çabalamanın bir ifadesidir bunlar bana göre

Yani o kadar da

Çaresiz değilim

Sadece epeyce birazcık yorgunum

Omuzlarımda yüzyılların ağırlığı

Dokuzu bırak iki bile olmayan tek canımla

Salakça Tanrılarla çarpışıyorum

Sonuçta

Bizde geriye adım atmak olmaz

Ne de olsa biz

Yel değirmenlerine bile savaş açan nesillerin Çocuğunun

Çoğunun

Çocuğunun

Çocuklarının bir şeyleri olarak gönderildik evrene