Petrol Yeşili

Irmak Eriş’e;

/-

Bir adamın yüzünde açılıp saçılan

Petrol yeşili yağdıran doruklarından

geçemiyorum

Karlı trafik ışıklı gözleri

Hep kırmızıda bekletiyor ayak parmaklarımı

Konya altı sahilin kenarında

Yüreğime iniyor bir bakışı

Nemli, üzgün ve yaralı saçlarını çekmiş

bir çocuk gibi

Bir caddenin ortasında intihar düğmesine

basınca sesi geliyor

Yüzünden serptiği petrolle

Şehirini yakarken görüyorum ismimi

Sanki bir ben yanıyorum

Sanki bir ben ölüyorum

Sanki bir benim ismim alevlere düştükçe

Kelebeklere destanlar yazan

Kumral bir çocuğun isminde

Kamyon arkası slogan içen tekmesine

kadar koşturuyorum

Koştukça

Sesimden petrol almaya çalışıyorum

Adı Irmak olan söyleyin

Yüzünde gülüşlerimi bekliyor

Gamze kapısının önünde

Ellerimde petrol yeşilinden yaptığım kuşlar

//-

Bir adamın yüzünden geçiyorum

Kale içinden denizlere yıldızlar dökerek

Ve bir balyozcu soykırımı

Eskileri satan hürriyet gemisinden ikiye

katlayarak

İnsanlık bulvarı üzerinden sesine kadar

yürüterek

Gamze kapısının önünde

Ellerimde petrol yeşilinden yaptığım kuşların

kalplerine çarptıkça

Yüzümden kalkan şiir mektuplarıma karşılık

Selalarına yürüyen gececi çay kaşıklarının

sesli bardakları

Karl Marx ölü diyorlar

Seslerinde

Saat sıfır dört taksinin arkasında ağlıyorum

gözlerime kadar

Yanımda oturan petrol yeşili şeffaf gölgene

bakarak; Sana kalbimden,

“petrol getirdim içmeyecek mislin!?”____

Düngece

Kalbimigecedekoşan

Çocuklarıniçindegördüğümde

Özledim Irmak Seni Gel Artık 

Edebiyatla aileme çok çok teşekkür ederim 

Kıymetlime değer verenler değerlidir

Tekrar teşekkür ediyorum 

Sevgi ve ışıkla