Kün

İşaret verdi
Diledi ve ol dedi
Açıldı zaman
Açıldı mekan.

Göz kapaklarına dünyayı sığdıran çocuk
Söyle ne gördün bir rüyadan başka?
İşte geldin gidiyorsun
Dilin sır vermeden aşka

Başın önde acele bir korku içinde
Geçerken dar ve karanlık tünellerden
Gündeminde derd-i maişet
Zihninde endişe-i istikbal
Dizginsiz atlar katar tozu dumana
Haydi güz yorgunu çocuk
Bırak kursağında laf gevelemeyi de
Bana çağı yorumla

Yani ah vadisinde yandım nidalarıyla
Ömür törpülemek değil mi işin?
Dikilir karşına o bilindik argüman
Karşı tez, tek olduğudur güneşin

Kalbinin ortasında kara bir leke
Zihninde kopkoyu bir inkar
Firavuni bir kibir Lut zamanlı bir isyan
Ama 'o', o zaman da Kahhardı
Şimdi de Kahhar

Ah çocuk öyle minik değil yüreği kuşun
Yarım ay kadar çeker mizanın kefesinde
Sen çoğaltırken hüznünü düşen yapraklarla
Onulmaz bir ağrı kalbinin kafesinde
Kendini tek zannetme
Bir kudret vardır sana şah damarından daha yakın
Ve onun icazetinden müteşekkildir hayatın

Sen ki yaşasınlar içinde sarhoş
Bir anın zerresinde kahraman
Pervasız ve cüretkar
Bir kez daha düşün istersen giymeden tacını
Sahi hiç görmüş müydün celladın kılıcını?
Senin vaktin çöller kadar çok
Onunsa çocuk
Bir çay içimlik vakti bile yok

İşte andını içtiğim toprak
Ve yüzüme gülümseyen ateş
Senin namına hep sıcacık tutuyorum
Sen aysbergleri ararken güneşte
Tebessüm ediyorum çocuk ağzı diyorum
Süt dişlerinde bir karanfil kokusu işte

Bense gezginci bulutlarla kafa kafaya verip
Şerefine lime lime ediyorum geceleri
Zeminin ve asumanın bütün sırlarını kaydederek
Çarşılara uğramamış bir seyyah gibisin ey çocuk
Kendi geleceğini kurşunluyorsun

Gülümseyerek

Sabır umut ve aşk
Bu zirveye tırmanman gerek
Anlatsam anlasan
Çözülecek kalbinin inatçı şifresi
Bütün kuşlarım konacak dallarına

Bir akşam alacasında aynama bak
Sırrı çile sır'ı hüzün
Nasıl göründüğün farketmez
Göreceğin nasılsa kendi yüzün

Heybende aşk yoksa eğer
Bir koşu ateşe at kendini
Açık denizlerde boğul
Yada ulaş o büyük sırra
Çöl tutkunu bir mecnun
Dağ sevdalısı bir rüzgar
Denizler delisi bir tayfa ol

Kirli bir ırmak bu dünya
Sen yağmurun sesiyle kanatlanarak
Aşkı büyüt yüreğinde
Ey toprağa dost ateşe aşina yüz
Aydan ve güneşten parlak renginle
Yıldızları yağdır üstüne

Atına bin
Yürü yüce dağlara
Yürü 
Dağların ardında seni bekliyor 

Yüreğindeki Anka

İpi gerildi dünyanın
Kırıldı kafes
Yırtıldı perde
İşte sema
İşte can
Kendine bak
Bil ve bul kendini
Ve selamla
Ya Hayy
Ya Kayyum olanla.