Ukala
37 insan yılıma...
Yanlış bilgilerle eğitim almış
Sanki zerden şemsi görmüş ukala
Bir arap kavgası içinde kalmış
Başını taşlara vurmuş ukala
Öğrenmiş ya din diyanet kutsalmış
Gerisi pürmelal sanki masalmış
Arabın peşinde rüyaya dalmış
Çöllerin yolunda ermiş ukala
Sanki tüm rüzgarlar kıbleden esmiş
Duvara Osmanlı arması asmış
Yanlışa hikmetdür diyerek susmuş
Camide önsafa girmiş ukala
Kuranı Türkçeden okumuş amma
Vahiy mahiy deyip bakımış amma
Mucize diyerek şakımış amma
Ta küçükten sarpa sarmış ukala
Dedeye nineye ata anaya
İnanıp yarömür türlü sanıya
Susmuş susmuş girmiş ilmi konuya
Boşuna kendini yormuş ukala
“Aşağısı sakal yukarı bıyık”
Rüzgara tükürse yüzüne yazık
Kafatası dolmuş nice bir tezek
Ömür bitti deyip durmuş ukala
Cinnetler geçirmiş yalnız başına
Diyememiş dost ve arkadaşına
Deyince anlamış sohbet boşuna
Selamı gurbete sürmüş ukala
Bakmış çevresine çoklar bin pişman
Bin, bin beş yüz yıllık dinlerle şişman
Müfredatta hala yalanlar ferman
Gençlere kendini vermiş ukala
Ahdetmiş gün gele keser dönen de
Vakte kadar oku öğren onan da
Kara ateşlerde biraz sınan da
Kendi kalemini kırmış ukala
Dünyevi yim ben benlere yanamam
Hu devşirmesine artık inanmam
Kuran tüccarına asla güvenmem
Din palavrasına körmüş ukala.
İlk Yazım: 11.09.2019
Güncelleme: Şimdilik gerekmez.