Hasbihal
Yıllar yılı neler gördük ikimiz
Kalp kırıldı, taş kesildi dizimiz
Gel ben sana anlatayım biz kimiz
Ey gözlerim ey !
İsmail'ce koşuşurduk Mina'da
Bilal idik Kâbe adlı binada
Cehennemi aştık Turî Sina'da
Yay gözlerim yay !
Biz ki calût karşısında Davut'tuk
Nasıl Medine'den geçip Roma'yı tuttuk ?
Nemrut ateşinde İbrahim unuttuk
Vay gözlerim vay !
Kırağı düşer dalına çamlar inler
Deşer pencereyi soğuk damlar inler
Mezar da ki nice kahramanlar inler
Say gözlerim say !
Sorma bu hal nedir ne iştir
Yüreğimizi kemiren deccali diştir
Bu nereye bu nereye gidiştir
Hey gözlerim hey !
Yunus gibi belâ kabında pişsem
Mevlâna'yla yansam Mesnevi'yle sevişsem
Bir yol bulup şu göklere erişsem
Hay gözlerim hay !
O ki kulakları yalnız kaşırdı
Nefsi İlâh edip göğe taşırdı
Allah'ın sığdığı kalbi şeytan aşırdı
Duy gözlerim duy !
Bilesin ki sabır taşı değilim
Bu girdabın sonu başı değilim
Arş'ı sarsan bir gözyaşı değilim
Oy gözlerim oy !
Artık bu ahvalde ok yaydan çıktı
Sakağı dörtnala taydan çıktı
Çelme takıp dünyasına insanlık
Huydan gelipte haydan çıktı
Huy gözlerim huy !
Huy gözlerim huy !
- Bil ki ey gözlerim insanlık ,
İnsanlıktan çıktı !"
Serhat Aygün Tüfekçi
Baştan sona güzel mesajlarla dolu bu güzel şiirinizden dolayı sizi tebrik ediyorum. Özellikle son cümle tam yerinde bir tespit. Maalesef genel olarak insanlar insanlıktan çıkmış durumda. Selam ve dua ile...