Tuhaf Bir Başarı Hikayesi
Ben kimdim ki
Tutunduğum her bir dalın sebebi oldum
Ölüm benden sorulurmuş gibi
Gölgemin düştüğü yerleri bile kuruttum
Oysa
Denizde bir kum tanesinin hikayesiydi benim hikayem
Kavağa çıkan balığın yüzgecine sokulup kalmış o kum tanesi kadar dünyada kendime yer bulmuştum
Kızgın ve küskündüm üzerime yüklenenlere
Anlatmak istedim derdimi
Hatta anlatacaktım
Ama
Yüklemimi çaldılar
Bir gece ansızın rüyamın en derin yerinde yakaladılar beni
Elden bir şey de gelmedi
Çırılçıplak kalana kadar soydular içimde sakladığım her bir gizemi
Şimdi
Üşüyorum
Gözlerim devrilip kalıyor baktığım yerde
Kaldırıma yapışmış bir leke gibi hissediyorum kendimi
Bir çöpçü gelse ve kazısa diyorum beni yerden
Böyle ayaklar altında ezilmektense yok olmak bana daha iyi gelirdi
Aslında
Kabul yolum çok da engebeli değildi
Yüreğimdeki dağları aşamadı sadece ayaklarım
Bir noktadan diğerine gitmek imkansızmış gibi
Bir adımım diğerini izlememeye yemin etmiş gibi
Dümdüz yolların bile başının belası oldum
Öyle bir karmaşaya yol açtım ki o düz yollarda
Kendi varlığını sorgulattı üzerinde böyle anlamsızca yalpalayan adımlarım
Basit gerçeklere yenilmiş olabilirim
Vazgeçtiğim çok şey var
Mesela
Çok özledim demiyorum artık kimselere
Özlemek tek kanatlı bir kuşun yitirdiği yanına yapışıp yokluğa gitmiş gibi
Anlamsız geliyor artık bana
Ne yapayım
Özlemek….
Bakın nasıl da anlamsız
Siz de yüksek sesle bir kere söylemeyi deneyin de görün
Şimdilerde biraz sakinledim
Pembe çizgili filler
Uçan balıklar
Konuşan çiçekler hayal ediyorum
Hayali gerçekle
Gerçeği hayallerle uyutuyorum
Artık
Nasıl bir yerine geldiysem hayatın
Huzurlu bir hayata ermekten daha imkanlı geliyor bunlar bana
İnanın
Ya da inanmayın
Gerçeklerin düşleri ve umudu kirlettiği bu dünyada avucumuzda temiz kalan sadece şiirler galiba onlara sığınıyoruz değil mi Tebrikler Menekşe hanım sevgiler 🌺
tarzınız farkınızdır.. kutlarım.. sevgiyle..
Anlatısı ve biçimi ile ; bütün bir şiir okudum
Kutlarım Menekşe Hanım
İnsanın kılcal damarlarından düdük çala çala tren yürütür gibi bir şiir. Böyle şiirler yazdıran çağa ne denir... Tanrıdan balık burcu değilim yoksa o balığın yüzgeçindeki kum gibi hissederdim kendimi, yoksa balık burçu muydum? Galiba... Şen şakrak şiirler yazılacak bir zaman dilimi hiç gelmeyecek sanki .. Zihinsel ve harika bir taşlama olmuş. ve yine sanki aynalardan 21 pare top atışı yapar gibi insan yüzüne... hani hep diyorduk ya hep yaz diye, artık yazmasan mı nedir:)) Eksik olman nesildaşım, sağlıcakla.. en sevenine emanet ol.