Süleyman Dönmüyor

Süleyman'a bin bir türlü laf ettim

Kah yalvardım kah da kaşımı çattım

Sözlerime sitem kattım ah kattım

Ölürüm de seninle dönmem diyor

Hani ayrılmazdı dirimiz dedim

Ölürdük ölürse birimiz dedim

Asla açılmazdı aramız dedim

Bilirim de seninle dönmem diyor

Ok olduk atıldık bu güne kadar

Ne yapalım böyle yazılmış kader

Tepeden tırnağa acıyla keder

Dolarım da seninle dönmem diyor

Gözüm yaşlı geldim ben bu yaşıma

Türlü dertler çoktan düştü peşime

Sen olmasan bile yalnız başıma

Kalırım da seninle dönmem diyor

Olmadı ki çarşım zaten hiç pazar

Başka bir diyara gitsem ne yazar

Elek asmam unu da azar azar

Elerim de seninle dönmem diyor

Boştu zaten cepler dip desen delik 

Ayrı hep yakalar tutmuyor ilik

Israr etme dosttur demem kırk yıllık

Silerim de seninle dönmem diyor

Karar verdim haklıysan da nafile

Caydıramaz kahrın sitemin bile

Bir gün olur dört kollu bir sal ile

Gelirim de seninle dönmem diyor

Ekmek için savaştık biz her yerde

Çile katık oldu başlar hep darda

Bundan sonra gelen acıya derde

Gülerim de seninle dönmem diyor

Avşar'ım ne olur anla halimi

Neyleyim bir güzel bağlar yolumu

Mutluluğu arar iken ölümü

Bulurum da seninle dönmem diyor