Ceplerime Sakladığım Duygular

Ceplerime Sakladığım Duygular

Neydim

Kimdim ki ben

Şimdimi nasıl anlatayım


Ne zaman düşsem derin bir karanlığa

Çocukluğumun dokunuşlarını özlüyor ellerim

Toprağı

Çamuru

Boş şeker ambalajının parmak uçlarımdaki hışırtısını

Kırlangıç masallarına hasret yastıklara dökülünce gözyaşlarım

Uykular çaresiz

Tek kurtuluşu gibi arıyorum kabuslara savaş açan anne kucağını


Çağırıyorum yine karanlığı


Geriye dönmeye muhtaç gibi yalvarıyor her duygum o an

Eski film rulolarından fırlamış gibi hasarlı anılar sarıyor etrafımı

İtinayla arıyor eksik olan o hissi ellerim

Nihayet buluyor aradıklarını

Vedalar tertemiz gözyaşlarıyla yıkanırken

İzliyorum parmaklarımın dönüşler için çırpınışını

Bir sarılma ötesinde gibi gelen her mesafeyi

Bir maşrapa dolusu suyla yıkanan saatleri

Heyecanıyla titretiyorum dudaklarımı


Unutmam gerekiyor biliyorum zamanı gelince hatırlamak için

O tatlı telaşı yaratmak için gözden kaçırılması gerekenleri

Bir gün tüm bunların kavuşmalar için bahane olacağını bilsem de

Yine de tutamıyorum kendini

Çaresizce hafızama kazımaya çalışıyorum her ayrıntıyı

Tezgahta yerini asla değiştirmeyeceğime söz verdiğim o kupanın bile

Hiç düşünmeden bozuyorum rahatını


Ve yine oluyor kaçınılmaz olan

Her unutmayış kirletiyor masalların sonunu

Eskimiş gözlerimden dökülüyor kirlenmiş gözyaşlarımı

Çocukluk

Ah çocukluğum diye dökülüyor dudaklarımdan bir ağıt

Bozduğum her sözün yüküyle gecelerime bulaştırıyorum yine kabusları


Ve

Yine çağıyorum karanlığı


Çocukluk zamanlarımın kavuşmalarını özlüyor kollarım

Heyecanı

Saflığı

Gözyaşlarının tuzuyla kuruyan dudakları

Dönmek üzere söz vermeye bile gerek duymadan

Bakışların her yeminden daha değerli olduğu o zamanları


Sonra

Sonrası yok yine karanlık işte

Şimdi

Şimdilerde ise sadece bir yalanmış gibi

Ceplerimde saklıyorum tüm duygularımı 

20 Şubat 2022 107 şiiri var.
Yorumlar