Annem Ölüm

Bir yol olur

Bir de yolculuk

Giderim suskun suskun

Lale boyu gerdanıma dizdiğim

Bir kolyem olur annem...

Annesizlik

Yol boyu

Yol bilinmez bir gariplik kokusuna hasret

Kıyafetleri bir sandığa saklanmış

Gelin bohçası, cennet 

Sıkıştırılmış kokulu sarı bir resim,

Bir gözleme ekmeği...

Ellerine bulaşmış hamurları

Ufalayamam

Yoklamak gibi hayıflanmam

Tırnakları içinde

Kendi çocukluğumun ayıpları

Birikmiş elleri özlerim sade ve özel

Anne, annem

Yeniden sarılmak ve yeniden tutunmak

Nasırların en sert yerinden, taşların yosunlara hasretliği çocuk ellerim.

Defalarca

Kerelerce isteklerim

Karanlıklara

Küsmeden korkusuzca cesaret aldığım

 o yerden

ve yeniden yüzümü sürdüğüm 

Vazgectiğim yetişkinliğim

Özlemimsin herzaman....

derken 

Yaramazlık yapsam

Gelir misin bana

ve sen kızsan yine

Ne olur kız bana

Bir umudun gölgesinde

Kalmadan seni

Gerçek gerçek sevmek istiyorum o günler gibi ...

Sarılır gibi ayın utangaç yüzüne 

Bulut bulut

Gecelerce sarılarak varlığına.

Seni ben gibi özlemek nasıl?

Ama sen de beni

Gözlerim deniz olmadan

Damla damla

Tuzla yanmadan önce sevsen yine

Uzaksa uzak değil bana

Gel de geleyim

Annem

-Annesiz anneler gibi çocuksuz

Çocuklardanım- 

Hiçbir şeysiz değilim

Annem ben de seni özleyebilirim.

Hemde çoktan daha çok.

ASlolan seçimsiz sevdik biz birbirimizi.