Kardelen Ağıdı lV / Final



adım kardelendir benim

tüm kadınlar gibidir yazgım 

olmadık zamanda 

bulunmadık yerde keşfedilmemek üzere açarım

gün gelir kahkahalarım çınlatır suları 

gün gelir göz yaşlarım bulutları bırakır gebe 

vurgunumdur 

hem katilim hem canım hem de öz varlığım güneşe 

tıpkı erkeğine vurgun kadın gibi

tıpkı kadınına pervane erkek gibi


bakmayın karda kışta ayakta durduğuma

vurgun olduğum içindir güneşime

karına kışına toprağına

onun içindir tüm kavgam direncim


aldanmayın siz gözlerimin ışıltısına

kanmayın rüzgarda dans eden narinliğime

kısadır ömrüm

tıpkı doğduğum gibi

sessizce ölür giderim


önce çürür içim düşer yaprağım

sonra toprağa karışırım


ben kardelen

yazar dururum 

kendi kaderimi tanrı kitabına

tüm insanlarla beraber


...


aydınlık bir gece

melekler beşik yapmış bulutlardan

hercaimi emziriyor

tıpkı tüm anasız bebekler gibi

yıldızlar birer oyuncak


gün olur

kor düşer

taşınır omuzlarda

yakası yırtık ceketler

feri sönük bakışlar

kırcal kirli sakallar

ütüsüz pantolonlar

topuğu ezik yanı açık papuçlarca

sadece ben öper koklarım

tararım saçlarını inerken cennetin kapısına


an olur

evladını toprağa koyar ana

yığılır kalır yorgun divana

çöker gece üzerine

kimse söylemez olanları

uzaklarda çok uzaklardadır bakışları

kara bir perde çekilir ufka

burnunda kokusu kınalısının

yüreğinde yas

kapısı suskun penceresi tozlu

duvarda baş aşağı bayrak

oturur yanına habersiz

çeker dururum tespihini

gözlerim kan çanağı

dilim dilimdir dilim

kangren zindanıdır yüreğim 


ve

tan ağırır

gözleri hâlâ ufuktadır ananın

hançeresinde boğum

dilinde ağıt

oyyy oyy benim

anam deyişine kurban olduğum

oy çiğerimin eftâl köşesi yiğidim 

viran oldu ocağım evim oy

bir yaşına vardı gayrı beben 

ne der nasıl avuturum onu ben

oy kuzum civanım kardelen çiçeğim


uyan gayrı uyan

yiğidim aslanım uyan

baykuşlar tünedi yurduma 

neredesin ali'mm

diyen zeynep öğretmenin

ses olur can olurum


...



eyy

daha tarihin adı bile konmadan

daha yazı dahi icat edilmeden

insanları dine dile ırka bölüp

kağıt üstünde toprağı parselleyip

olmadık memleketler icat edenler

adaleti kendi için sağlayanlar

ve dahi onların tetikçileri siyasiler 

ve bilumum kan emici tüccarlar

ve bilcümle alın teri simsarları

siz 

gücüne güç katmak için

ölü bedenler üstüne basa basa yükselenler

ölümlerden beslenip 

insanı heba edenler

hepiniz aynısınız aynı

tetiği çeken kadar katil

meydan veren kadar canisiniz


bilcümle tanrıların yüzü suyu

babaların şarıl şarıl akan alın teri

anaların yüreğinden çağlayan 

göz nuru hürmetine sesleniyorum size


biliniz ki


nasırlı elleriyle babaların

toprak kokulu bağırlarıyla anaların laneti

kalbi yetim kalan evlatların vebali üstünüzedir


... 


ben hercai

yönüm kıblem canım

gözüm yolum hanım yatağım

suyum aşım katığım 

sevdiceğim canına canımı

kanına kanımı kattığım

kardelenim benim

sonsuzluğum

sen güneşe 

ben sana aç




...... S O N ......




menekşe / sessiz_sakin ve kimsesiz

ersin başeğmez / çaysız_şekersiz ve bademsiz

uğur arslan / uykusuz_kalemsiz ve denizsiz

hatay / izmir / istanbul / 06 mayıs 2022 03:00



.......


08 Mayıs 2022 256 şiiri var.
Yorumlar