Yaşama Sevinci

Kudurmuş duygularımın arzularına yenik düştüm az önce

Az önce

Yine

Ve

Yeniden

Gülecek olan yanım öldü ellerimde

Huzursuzum

İçimde her zaman kavgaya hazır bir ruh hali var

Sanki

Az sonra kan gövdeyi

Gövde de başını götürecek

Başsız

Düşüncesiz

Ve vahşi bir savaş başlayacak içerlerimde bir yerlerde

Hatta işimi sağlama almak için

İlk tokatı kendi yüzüme basacağım

Kendine acımayan

Başkalarına hiç mi hiç acımaz neticede

Karşı koymaya çalışıyorum

Ama

Kirli düşünceler basıyor sürekli hecelerimi

İçimde emeklemeyi bırakmış ve kıçındaki bezden kurtuluş yeni yetme bir nefret

Ağzımın ortasında yalama olmuş bir kilit

Az sonra gün görmemiş küfürlerle donatacağım gökyüzünü

Tabii ki görevini hakkıyla yerine getiren her küfür

Bir madalya gibi süsleyecek göğsümü

Kimselere sarılamam ki öfkemi yatıştırsın diye

Kırılgan kimsesizlikler taşıyorum çünkü kollarımda

Biliyorum

Bir kucak mesafesi kadar yaşam süreleri

Ama

Böyle muhtaç hissetmek

Böylesine kolay teslim olmak kanıma dokunuyor

Kökünden söküp atasım geliyor içimde yeşeren her bir özlemi

Muhtemelen...

Bir canavar olarak doğdum

Karanlık ormanlarda özgürce avını parçalayan vahşi bir kurt kadar da sevecendim

Tırnak uçlarıma ilk yerleşen annemin kanıydı

Açlığımı gidermek için derisini içimdeki gizle çizdim

Yani

Öngörülemez değildim hiç

Her şey gözlerimdeki alevde okunuyordu aslında

Bundandı gözlerimi hep toprağa dikmem

Anlaşılmasın diye ne olduğum

Büyük bir ustalıkla bakışlarımı herkeslerden gizledim

Neden böyle diye çok sordum kendime

Acaba

Kafamı çok fazla fantastik duyguyla mı doldurmuştum

Bana yeter mi sanmıştım kör bir inanç

Ama

İnanmak berberinde olmayanı da getiriyordu

Hayali bir ısırık yetti kanamama

Sonunda

Kanayan yanlarıma söz geçiremez oldum

Şu an asıl pişman olan kim

Tanrı mı yoksa ben mi

Dünyaya gelmek bir mesele olsa da

Dünyayı yok sayarak yaşamayı haram kılmak niye

Çok da lafa gerek yok bu saatten sonra

Tercihlerimin mecburiyet olduğunu anladığımdan beridir böyleyim ben

Ve az sonra yine yeniden

İçimdeki kudurmuş duygulara yenik düşeceğim

Tabii ki elden bir şey gelmeyecek

Veren pişman alan kendine düşman gibi yarım yamalak yaşamaya devam edeceğim