Mayası Hamuruna Düşman

Mayası Hamuruna Düşman

Unutamazdım elbet

Sanki beni seninle yaratmıştı Tanrı

Elden bir şey gelmeyeceği de belliydi

İnsan nasıl ayıklayacaktı ki hamurundan mayasını



Acıyorum

İçimde kalan küçük kıyametlerin sancısı dinmiyor

Günümü

Gecemi

Tenimi yakan ne varsa senden bana kalan

Birer birer

Hep aynı sırayla

Ve hiç usanmadan ziyaret ediyor her gece beni



Doğal olan hiçbir şeyle alakası olmayan

Doğal bir afet gibi inan bu durum

Acılı ve titrek bir ay

Sarhoş ve bedbaht ağaçlar

Zifire sevdalı pervaneye dönmüş deli bir güneş

Hepsi birbirinden perişan halde

Boş bırakmıyorlar senden geriye kalan hüzünlü kuytularımı



Perişanım

Hem de öyle böyle değil

Sorarsan evet ölmedim

Hatta maalesef inatla yaşıyorum

Ama düşününce

Ölmeye değer bir şey de kalmadı ki elimde

Hani Azrail gelse eli boş döner

Ruhum varlığımdan çoktan kayıp gitti



Bakıyorum hayata

Her şey kendi düzeninde devam ediyor öylece

Biten başlıyor

Giden geliyor

Ağlayan gülüyor

Ölenler başka başka hayatlarla kutsanıyor

Ama sen

Bir tek sen anlamsızca varlığını gizleyip düzeni bozuyorsun

Ne sanıyorsun ki anlamıyorum

Bekleyen muradına ermeden ölürse

Sahipsiz kalan muradın ardından hayır duaları okuyacağını mı düşünüyorsun 



Hem

Yeni yeni anlamlar yüklemeye gerek var mı kelimelere

Beklemek demek beklemek demek işte

Sonsuza kadar sürünce daha kıymetli bir şey olmayacağını anlamıyor musun



Bak son kez uyarıyorum seni

Giderek kontrolden çıkıyorum

İçinde büyüyen kocaman bir yalnızlık

Sataşıp duruyor olur olmaz her şeye

Al işte

Zamanla bile girdik bir kavgaya

Sonuç malum

Zaman bir milyon

Akılsızlığın hanesi hep zarar ziyan yine



Hey sen

Duy artık sesimi

Hiç mi vicdan kalmadı yüreğinde

Gel artık

Göğsümün üzerine çöreklenmiş saniyeleri

Gözlerime yuvalanmış dakikaları

Saçlarıma yapışan ayları

Gel de ayıkla ateşini artık vücudumdan



Anlasana

Geçemeyen her an bir parçam daha kopup gidiyor boşluğa

Giderek karanlığa karışıyor gülen yanlarım

Hatıralara saklanmış tek bir tebessümün gölgesi ne kadar yeter ki bir insana

Düşün ki

Çölünde ölmemi bekleyen kuzgunların insafa gelip ölmeden beni yemelerini bekliyorum



Tutkunum evet

Hatta tutukluyum lanet olsun ki sana

Giden olamadım kabul

Ama kalan olmayı da daha fazla kaldıramıyorum



Ama yine ki

Kocaman bir ama geliyor cümlemin sonuna

Elden bir şey gelmiyor

Seni bir türlü hamurumdan ayıklayamıyorum 

21 Haziran 2024 120 şiiri var.
Beğenenler (8)
Yorumlar