Suç ve Ceza

Suç ve Ceza

/-  (Suç)



Sarışın siyahilere kumral elbiseler biçer Martha,

İğnesi gümüş, kumaşı bahar yeliyle dans eden.

Her dikişte bir hikâye, her ilmikte bir vefa,

Gölgeler bile renklenir onun zarif ellerinden.



Kumaşlar uçuşur loş atölyede bir meltem gibi,

Kumral dokunuşlar siyah saçlara sır olur.

Zaman durur, nakışlar fısıldar gizli bir sevgiyi,

Martha’nın gözlerinde binlerce renk birikir.



Beyaz tenler, siyah saçlar, kumral kumaşlar,

Bir ahenk olur onun terzihanesinde.

Her kesim bir ömür, her ölçü bir yoldaş,

Dikenler gül olur Martha’nın ellerinde.



Ve son düğüm atılır, iplik susar usulca,

Bir elbise doğar, bir ruh giyer sessizce.



//-  (Ceza)



Martha’nın sessiz defin çiçeği

Bozulmuş kalbinde sıfır kala büyüdüğünde

Telefon

kablosu içinde parmaklarında ölüdür diyen

Ülkenin kulaklarına kalbimi kapatıp, sesine

kızıp hiçliği kovalıyorum

Hiçliğin bir bacağının içinde tekli döndüğü

y e r d e

Tek kişilik kaldığım ölü duvar dibinden

Ceset tiyatroma gidiyorum

Ağlayamayacağım ey benim!!

Öyle düşün uyu

Uyudukça

kalbinde sarışın çiçekleri

açayım



Bu yer kırılmaların

İç sahne anlamlarını ifade edemediğim

Taş makas gibi duran her şey uçurum

Uçurumdan aşağı boşluklardan inerken

Beni

O uçurum yazgından sarıp sarmalayıp

Beni sana uyandır Martha_________






Ölükapı

Hazr

CesedinışıklıolsunMartham






03 Haziran 2025 70 şiiri var.
Beğenenler (7)
Yorumlar (5)
  • 11 gün önce

    Biliyorum, yazacaklarımın şiirle pek alakası yok gibie ama şiirinizin "Taş makas gibi duran her şey uçurum" dizesinden esinlenerek ve affınıza sığınarak aklıma geleni yazmak istiyorum...


    Hayat da az biraz taş kağıt makas oyununa benzer yaşarken. Aklımızdan geçen ve yaptığımız hamle ile karşımıza çıkan başkadır çoğu zaman ve hayat akışı da bu noktada değişir hep.


    Vardığımız yer sizin tabirinizle "ceset tiyatrosu" ama ne cesedin haberi var bundan ne seyircinin....


    "Cesedimizışıklıolsunümidiyle" yaşayıp gidiyoruz işte... **" İyi şiir!


    Kutlarım...

  • 11 gün önce

    Martha huzur içinde uyusun…

    Yazan kalemine sağlık Tülay

    Sevgiyle kal 🌺

  • Ölüm hepimizin bir defa giyindiği bir elbise. Elbiseden soyunmak da sonsuzluk. Farz edelim Martha o elbiseyi hiç giyinmedi. Ve direkt sonsuzluğa gitti. Şiir kapısından son kez el sallayalım biz de -içimizdeki- Martha' ya. Neyle sarmalanmışsak onu yazar kalem. Kalemin sonsuz yazsın ve ses olsun bütün çocuklara, sonsuzluk şehirlerine. Tebrik ediyorum Tülay. Hüzünlüydü.