Suç ve Ceza

/- (Suç)
Sarışın siyahilere kumral elbiseler biçer Martha,
İğnesi gümüş, kumaşı bahar yeliyle dans eden.
Her dikişte bir hikâye, her ilmikte bir vefa,
Gölgeler bile renklenir onun zarif ellerinden.
Kumaşlar uçuşur loş atölyede bir meltem gibi,
Kumral dokunuşlar siyah saçlara sır olur.
Zaman durur, nakışlar fısıldar gizli bir sevgiyi,
Martha’nın gözlerinde binlerce renk birikir.
Beyaz tenler, siyah saçlar, kumral kumaşlar,
Bir ahenk olur onun terzihanesinde.
Her kesim bir ömür, her ölçü bir yoldaş,
Dikenler gül olur Martha’nın ellerinde.
Ve son düğüm atılır, iplik susar usulca,
Bir elbise doğar, bir ruh giyer sessizce.
//- (Ceza)
Martha’nın sessiz defin çiçeği
Bozulmuş kalbinde sıfır kala büyüdüğünde
Telefon
kablosu içinde parmaklarında ölüdür diyen
Ülkenin kulaklarına kalbimi kapatıp, sesine
kızıp hiçliği kovalıyorum
Hiçliğin bir bacağının içinde tekli döndüğü
y e r d e
Tek kişilik kaldığım ölü duvar dibinden
Ceset tiyatroma gidiyorum
Ağlayamayacağım ey benim!!
Öyle düşün uyu
Uyudukça
kalbinde sarışın çiçekleri
açayım
Bu yer kırılmaların
İç sahne anlamlarını ifade edemediğim
Taş makas gibi duran her şey uçurum
Uçurumdan aşağı boşluklardan inerken
Beni
O uçurum yazgından sarıp sarmalayıp
Beni sana uyandır Martha_________
Ölükapı
Hazr
CesedinışıklıolsunMartham
Biliyorum, yazacaklarımın şiirle pek alakası yok gibie ama şiirinizin "Taş makas gibi duran her şey uçurum" dizesinden esinlenerek ve affınıza sığınarak aklıma geleni yazmak istiyorum...
Hayat da az biraz taş kağıt makas oyununa benzer yaşarken. Aklımızdan geçen ve yaptığımız hamle ile karşımıza çıkan başkadır çoğu zaman ve hayat akışı da bu noktada değişir hep.
Vardığımız yer sizin tabirinizle "ceset tiyatrosu" ama ne cesedin haberi var bundan ne seyircinin....
"Cesedimizışıklıolsunümidiyle" yaşayıp gidiyoruz işte... **" İyi şiir!
Kutlarım...
Martha huzur içinde uyusun…
Yazan kalemine sağlık Tülay
Sevgiyle kal 🌺
Ölüm hepimizin bir defa giyindiği bir elbise. Elbiseden soyunmak da sonsuzluk. Farz edelim Martha o elbiseyi hiç giyinmedi. Ve direkt sonsuzluğa gitti. Şiir kapısından son kez el sallayalım biz de -içimizdeki- Martha' ya. Neyle sarmalanmışsak onu yazar kalem. Kalemin sonsuz yazsın ve ses olsun bütün çocuklara, sonsuzluk şehirlerine. Tebrik ediyorum Tülay. Hüzünlüydü.