Işık
Karanlığın varlığı başlar, ışığın olmamasıyla
Gece gelir, görünmez hiçbir şey, örter herkesi
Rengin adı siyah olmuş, beyazın kaçmasıyla
Beyaz bir yerlerde sessiz kalır, bekler bizi
Görülesi gerek görünmezliğim şimdilerde
Ellerim artık kül oldu, tutamaz güneşi
Gözlerim artık kör oldu, bakamaz aya
Kalbimde ölü yıldızlar, ruhum görünmez gecede
Bir mum yansa ve o mumun ışığında
Güneş'i küllerim savurur, gökyüzüne
Ay'ı rüyalarımda görür, anlatırım herkese
Yıldızlar doğar yeniden senin kalbinde
Gülüş'le gelen beyazı, Aşık bekleyecek
Aşık alacak siyahı, Gülüş beyaz sevecek
İki hayatın bir ömürde yaşanması çok karışık
Bir ömrün sensiz olması görülesi ölüm getirecek