Sebeb-i Kainat

-Herkese hayırlı ramazanlar-

Ezel ve ebed sultanı seslendi
Emir verdi ol dedi
Risalet gömleğini giyindin
Onlar, yeni geldin sanıyordu
Oysa;
Adem daha suyla balçık arası bir varlık iken
Sen nebiydin.

Sen Adem’in çamurunda suydun
Eyyüb’ün sabrında köz
Musa’nın kırılmayan asası
Yusuf'un kuyusunu aydınlatan güneş
İsa’nın göğsündeki sihirli nefes
Sen Nuh’un gemisiydin
İbrahim'i yakmayan o serin ateş.

Mekke sokaklarında horlanan sendin
Taifte taşlanan
Kabede üzerine pislik atılan
Cübbesi çekiştirilip yırtılan
Bitmez tükenmez bir sabır
Uçsuz bucaksız bir şefkat
Yıkılmaz sarsılmaz bir metanet
'Ya Rab, bilmiyorlar' diyordun
'Bilmiyorlar onları affet'

Geldin
Tozu dumana katarak…
Sağında mutlak varisi olduğun bütün peygamberler
Solunda davanın hamelesi
Yunuslar, Mevlanalar, Bayram Veliler
Hepsini kendine hüccet yaparak
Ve yıkarak hiçliği değersizliği
Yok oluşu yerden yere vurarak geldin.

Kuldun halktan Hakk'a giderken
Hakk’tan halka gelirken Resuldün
O sarsılmaz davayı ortaya koydun
Elinde mühürlü kutsi bir bayrak
Tereddütsüz ve pervasız sallıyordun.

Gidip ondört asır öncesine
Seni bir de vazife başında görsek
Helvadan yaptıkları putlara tapan
Sonra acıkınca o putları yiyen
Kız çocuklarını diri diri gömen
İnsanları eşya gibi alıp satan
Cahil inatçı barbar bir kavmi
Kısa bir zaman içinde mucizevari bir surette
Damarlarına işlemiş kötü seciyelerden arındırarak
Nasıl insanlaştırdığını görsek
Görsek ve utancımızdan ölsek.

Şimdi bile
Berzah aleminden buğulu gözlerle bakıp
Bizim için ağlayan ey nebi
Bir yanında Cebrail bir yanında Mikail
Bedri birbirine kattığın davan
Şimdi isyankar ellerde
Can serdiğin yollarına gülsünler diye
Hamzalar Aliler Ömerler
Kaldı Bedirde.

Hristiyan laf söyletmezken İsa’ya
Yahudi toz kondurmazken Musa'ya
Hindu secde ederken kör buzağıya
Ve budist tapınırken güneşe aya
Adını söylemek bile zul gelir oldu
Şu zavallı bahtsız tebaaya.

Ey sebeb-i kainat
Ey eşref-i mahlukat
Ey şeref-i nev-i insan
Ey sonsuz nur
Sensizlik mağduru şu felaket asrına
Gül kokulu nefesini dokundur
Şefkatli ıslak bir buseni bahşet
Yeterince tanıyamadık seni ey sevgili
Affet bizi
Bizi affet. (Aleyhissalatü vesselam)

-----

Bernard Shaw: “İnsanlığın sorunlarının çözülemez hal aldığı günümüzde, Hz. Muhammed’e her zamankinden daha fazla muhtacız.O aramızda olsaydı, bütün bunları oturup bir fincan kahve içme rahatlığında çözerdi”

Prens Bismark: “İnsanlık senin gibi bir şahsiyeti hiç görmemiş ve bir daha asla göremiyecektir. Seninle aynı asırda bulunamadığımdan dolayı üzgünüm”

Louis de Lamartine: “Şayet gayenin büyüklüğü, vasıtaların küçüklüğü ve neticenin azameti, insan dehasının üç ölçüsü işe, modern tarihin en büyük şahsiyetleri bile Muhammed’le kıyaslanamaz"

Thomas Carlyle: “Dünyada taç ve ihtişam sahibi hiçbir imparatora, yamalı bir hırka içindeki bu insan kadar hürmet ve itaat edilmemiştir.Onun dünya imtihanı, gerçek bir kahraman için lüzumlu bütün unsurları taşımaktadır.”

Goethe: “Biz Avrupa milletleri, büyük medenî imkânlarımıza rağmen, Hz. Muhammed’in son basamağına varmış olduğu merdivenin daha ilk basamağındayız.”

Tolstoy: “Eğer insana doğarken aklını kullanabilme ve dinini seçme yetisi verilseydi, dünyaya gelen her fert Muhammed’in dinini seçerdi"