Vermiyor Seni

Paslanmış telinden umut ördüğüm

Teknesine acı keder gömdüğüm

Mızrapla okşayıp candan sevdiğim

Bağlamama küstüm çalmıyor seni

Tek senden ibaret ömrümün tümü

Bu hasret arattı bana ölümü

Umutla büyüyen sevda gülümü

Ben çoktan kuruttum kokmuyor seni

Ayrılık reva mı seven bu kalbe?

Yıkıldı can evim görsen harabe

Yirmi dokuz değil dört harf alfabe

Sildim gerisini yazmıyor seni

Şöyle bir baktım da dönüp maziye

Acı hüsran kalmış senden geriye

Çaresiz bekledim getirsin diye

Rüzgara da küstüm esmiyor seni

Mahvoldu gençliğim göz göre göre

Tekrar tekrar öldüm bilmem kaç kere

Yalvardım yakardım yaban ellere

Küfürler savurdum vermiyor seni