Benim Ömrüm Zahir

Yüreğimin çığlıklarını sessizce bıraktım bir kaldırım taşına,

Biraz silgi tozu ve ne kadar karalasamda silinmeyen bir kaç yazı.

Yaktığım kağıdın küllerinden okunuyor el yazın,

Usandım.. Yüreğine ateşin kelebeği konmasın.

Acı bir tınıyla titriyor vicdanımın bam teli,

Kimin bu aklımı kurcalayan solmuş sevgi buketi ?

Arş’ın gölgesinde savrulan aşığın son nefesiyim,

Çığlığı tükenmiş sevginin boğazına düğümlenen sesiyim.

Aşkımla kendi derdimin çaresiyim,

Ve açıkça çabalarım boşa, çaresizim..

Ne kadar yakınsak, o kadar uzağım kendime.

Kalbim soluk ve muhtacım sevgine.

Elimden gelmiyor bir şey, bir sevince bin gidene.

Hangi yokuş dikleşir, bir kalbi kinsiz sevene ?

Kimsiz bu yüreğimin dağlarını yakan nehir,

Benim aşkım dipsiz kuyunun dibinde ki zehir.

Sen de en az ölüm kadar gerçeksin sahi,

Artık baki olsan n’olur, benim ömrüm zahir.

09 Ekim 2019 40 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar