Cennetim

Yüz ölçümü büyüyor yokluğunun...

Yüreğinde bölük bölük yıldızlar

Gülüşünde hep taze bir serinlik var

Saçlarında ılık demli bir bahar

Çiçek açar dokunduğun kuru dallar.

Dökülmüş yüreğine güneşten damlalar

Ne yüzünde bir gölge

Ne dilinde sitem var

Tozlu yollarına bakışımı sürmüşüm

Bir anda gerçek olmuş tüm rüyalar.

Ha süresiz prangaya vurulmak

Ha görmemek gözlerini, ikisi  bir

Benim kördüğümlerimi çözecek

Gözlerindir.

Bir hüznün gelse iki damlalık

Yüreğim deryalarca közlenir

Bir martı gibi savrulur tenimde can

Çıkar kapına gelir.

Yağmurum seninle bereketlidir

Sensiz fer damlamaz yüreğime şiirden

Hani bakarsın

Gözlerin cennet olur ya birden.

Sen gülümserken

Öyle yorgun öyle güzel

Yüreğin ellerinde tüy gibi hafiflerken

Burada bir çocuk doğar yeniden

Dal nasıl uzar yaprak nasıl büyürse

Toprak nasıl uyanırsa rengarenk bir yağmurla

Ruhum işte o kertededir.

Varlığın

Anam

Huzurun çok ötesindedir.

Yani ötesindeydi...