Bir Tren Geçerse

Karanlık ne iyidir öylece simsiyah,
Duymazsın sessizlikten başka,
Görmezsin içinden bir başka,
Koparsa yaprak dalından,
Bir tren geçerse
Bir tren geçer ise !
Sevinir çocuklar,
Kafasını dayar demir cubuktan !
Biri hayal kurar, biri irkilir kalkar,
Bir yaprak düşer,
Bir tren geçer ise !

Sessizlik ne iyidir öylece duymadan,
Sırt çevirmessin kendinden başka,
İşitmezsin içinden bir başka,
Düşerse bir ipten çamaşır,
Bir tren geçerse
Bir tren geçer ise !
Sevinir çocuklar,
Gözlerini dalar berrak gökyüzüne,
Biri yağmur damlar, biri kar
Bir çamaşır düşer,
Bir tren geçer ise !

Gözleri elma kırmızı, teni deniz mavi
Hıçkırık ta içerden seslenir gibi !
Ağlayış değil bu sanki
Haykırış !
İçi düşer yanaklarına,
Kuru sıkıdan çıkan ses gibi !
Kaybeder ve kaybeder.
Bir tren geçer simsiyah,
Rüzgarında sallanır ipte çamaşırlar
Çocuklar hep sevinçlidir.
Sessizdir artık birinci kat !