Masal

filizlenir içimde kül tadında çiçekler 

dikenleri içine doğru uzar 

keser kendi bileklerini 

güzel kokulardan yasaklanmış tenlerinde 

kanlarıyla sulayıp yaratırlar kendi renklerini  

bir masal değil bu 

gözlerini kırpıştırma sakın çocuk 

kaç nesil kendi hikayesini dinlemedi 

kaç nesil sen daha doğmadan yer yüzünden silindi

bilir misin  

bilmezsin tabii

çünkü onlar da bir masal gibi dinledi geçmişini 

bir yara 

kabuk bağlamaya yüz tuttunca içinde 

tırnakların arasında can verir hevesleri

unutmaktan uzak kanamaya kesilmişken  tüm bedeller

hangi dermana yüz tuttuysa karanlıkla kesildi nefesi

bu bir masal değil çocuk 

kırpıştırma sakın gözlerini

kaç nesil bu yarayla telef oldu

kaç neslin karanlıkta kesildi nefesi 

bilir misin  

bilmezsin tabii

çünkü onlar da bir masal gibi unuttu geçmişini 

şimdi uyku vakti geldi çocuk 

ama 

unutma sakın söylediklerimi 

bu bir masal değil hatırla 

artık yumabilirsin gözlerini