Gidiş Dönüş Tek Bilet
kendi başına gittiğin yerlerden
kalabalık dönmek gibidir yaşamak
işe aşa aşka hayale ve umuda yol alır gidişler
dönüşler
çoğul bir yalnızlığa hep
tek tük de olsa hedefe varılır da
çoğu ıskadır
kimi direnir sonuna kadar
kimi yarı yolda cayar
kimi varamadan tükenir
kimi hiç kıpırdamaz yerinden
(sanki
elini ayağını bağlamış gibi biri
sanki biri
"Yerinde say! Marş!"
komutu vermiş gibi
olduğu yerde rap rap sayıklayıp duranlardır onlar
"Yürüyüş kararı sayılacak! Say!"
diyen de olmaz ki
bağıra bağıra sövsün kendine
çünkü kalmaktan pişmandır onlar hep
ağır gelir hayalsiz kalmak
sanki biri
elini ayağını bağlamış gibi
olduğu yerde rap rap sayıklayıp durmak)
öyle veya böyle
dönüp dolaşıp vardığın yerdir
gıcırdayan menteşesiyle
çürümeye meyilli ahşap kapı
kırık dökük küflü taş duvar
girsen
bulamazsın içindeki panayırda kendini
çeler gözlerini ışıklar
kendi sesini dahi duyamazsın uğultudan
girmesen
uzaktan bakınca
dışı imbat okşamış deniz misali dingin tek
içi karayel yemiş gibi allak bullak
hasılı kelam
gidiş dönüş tek bilettir
doğar doğmaz kesilen
bir başına düşülür yola da
bir başına ölünür
içteki kangren yığınlarla
....
Yüreğine, kalemine sağlık Uğur Hocam. Yine güzel şiir döktürmüşsün. Bravo...
Soğuk ve şehirler arası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan......
Otobüs camından seyrede seyrede gittik... N' diyelim bize afiyet olsun, senin de eline sağlık güzel insan...