Yalnızlık

Gecemin kül rengi fecrinde,
Doğum sancısıyım zamanın...
Çisil çisil bir yağmur gibi,
Yalnızım yalnızlardayım.

Ben, kendi kendime kırgınım!
Kendi, kendime sevdalı
Siyah beyaz resimler gibi,
Bahtsızım bahtsızlardayım.

Kısa bir rüya sanki ömrüm!
Döşeğine yüz üstü kapanık.
İçten içe yanan bir mum gibi
Sonsunum sonsuzlardayım.

Yatağına kırgın bir ırmak,
Sularında titrer yakamozlar...
Terk edilmiş sandallar gibi,
Denizim denizlerdeyim.

Kaç mevsim geçti mevsimlerden.
Saçlarım dökük, saçlarım beyaz,
Gözümde gözlerinin sureti,
Sensizim sensizlerdeyim...

İhtiyar bir çocuğum, şimdi...
Gölgesi gölgesinde kaybolan!
On yedi yaşımın içli şiiri,
Issızım ıssızlardayım...

10 Ocak 2014 208 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (1)
  • 10 yıl önce

    Maalesef, duygularda her zaman yalnızlık Kendine kırgınlığın en büyük bahtsızlık. Geçen yıllar ne olursa olsun bir rüya kadar kısa Vücı»d ölürken bile yaş onyedi unutma...