İç Hesaplaşmalar 1
Bir hesaplaşma vardı bugün içimde
geçmiş ne kadar ölüydü
ve güzeldi,
gelecek ne kadar uzaktı
ve korkunçtu
ne kadarını yaşamıştım hayatımın
ne kadarını annem taşımıştı kucağında
ben kimdim annem yokken
kim tutmuştu ellerimden
kime dönüşmüştüm?
açlığım giderek derinleşirken
umutlarım da düşmüştü elbette açlığıma
uykularımı da yemiştim açken
geleceğimi de yemiştim şantiyelerde.
bir kuyu gibi açılmış yüreğimde
Yusuf’tum; aklımda çocuk, geçmişte bir kuştum
gelecekte yoktum, bir kuyuydum,
sevilmiş sevmemiş, sevmiş sevilmemiş.
Antakya’nın sokaklarında anılardan bir dağım
çocukluğum hücum ediyor yüreğime
yüreğim öldürüyor çocukluğumu
büyüyorum, ölüyorum, biliyorum
bir hesaplaşma içimde
kendime kendimde bir kuyu kazıyorum
biliyorum, büyüyorum, ölüyorum
yusuf’um, kuşum, çocuğum
ellerim boş, gözlerim dolu
geçmiş ne kadar güzel
gelecek ne kadar korkunç
düşüyorum, üşüyorum.