Virgül İşte

ne ejderha çizimli kayalar

ne adem havva öyküleri

dinozorların görüntüsü

kendi döngüsü içinde

istikrarsız bir dünya

deniz biti 

karınca

timsah derisinin üstünde

bir saksağan

karaayakların aradığı şifa otları

düşünürlerin aradığı gençlik pınarı

toprağı kazınca anlıyorum

hepsi bir kemikte 

ne şekillere aşık

ne şiirlere

bir karşı cinsin gözünde görülen

yalnız başına kalmış son matem

dünya bir üçgen gibi

temel çizgisinden zirveye çıkınca

yeniden iniyorsun başladığın yere

üçleme

bir kare bir daire

bir dünya

hepsinin ölümü için bir nokta

yeter aslında kabir taşlarına

anneden duyulan ilk ses

okullarda öğretilen ilk harf

arkadaşlarınla tutuştuğun bilek güreşi

sevgilinle sonu gelmeyen düşler

bekleyişler gelen günü

ve gidişler sessizce

kulağımda çınlıyor durmadan

sevmek mümkün değil hayatı

eskiyi yeniyi bugündekini

aşık olmak bir efsane

yarına umuda hayallere dair

en büyük direnişimiz bir virgül işte