Yakamoz Ağrısı

yine

gamlı,

ve yine hiçliğine endamlı,

ertelenmeyi düşleyen astarsız, dekoltesiz bir düşüm bu gecede

ve biliyorum ki, çıplak bir ölüm daha gusülsüzce dışarıda yine beni beklemekte

bir

yudum tuz,

pulsuz, solungaçsız,

karaya oturmuş derin mavi ıssızlığım

şavkından eksilmiş, kül suyunda eskitilmiş yakamoz ağrısıyım belki de

hiç

ama hiç

boşuna uğraşma

dünü, günü, güneşi yarına kundaklasan da,

sarıp, sarmalayıp sallasan da ayağında an’ı, inan uyutamazsın asla zamanı

ve sen,

sen sevgili

ipe sarılmışsa hüzün,

yüklenmişse yine geceye o uçurum gözlerin

kaç şafak ağrısına, kaç doğum sancısına daha eşlik edebilirsin ki güneşin

şiirdir

dilim, ezberim

diyeceğim bileğine , yüreğine

hatta esaretine örgülenmiş, yeri, göğü meydan belleyip

kızıllığına örgütlenmişse hasret yükün uyan, haydi uyan artık bize sevgili...