Yalnızlık

Her akşam vakti
Karanlığın düştüğü yerde
Hüzünlerle bezeli
Korkulu,tutkulu ürkek
Bir sevda yolar saçımı...

Ela gözlerinden taşan
Bir karadeniz meltemiyle
Uzak iklimlerden,
O buğulu sesin gelir...
Ve...gözlerimden
Çisil çisil yağmurlar
Gökyüzüne yükselir.

Bir vakit gelir
Zemheri yüzlü
Bir gecede
Sessizce usulca
Bir çocuk ölür...

Her akşam vakti
İçimde
Bir mahzun annenin
Güvercin sesine
Üveyikler üşüşür.
Sen bilmezsin. bilemezsin...
Sivas üşür...

30 Ekim 2009 208 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (5)
  • 14 yıl önce

    sivas hiç bir zaman

    Merhum MUHSİN YAZICIOĞLU,

    nu kaybettiği kadar üşümemiştir sanırım.

    taktire şayan dizelerdi hürmetler şair dost

    emeğin değer görsün

  • 14 yıl önce

    çok güzeldi abim

    yüreğine sağlık

    👍👍👍👍👍👍

  • 14 yıl önce

    ben bilirim...Ankara'da üşür...

  • 14 yıl önce

    Beni de üşüttünüz hemşehrim. Özellikle yalnızlıkla birleşince, Sivas'ın soğuğu dondurmaz;yakar,kavurur.

    "Bir mahzun annenin Güvercin sesine Üveyikler üşüşür" Dizeleri çok etkileyici.

    Kutluyorum.

  • 14 yıl önce

    sözcükler özenle seçilmiş ve şiir olmuş.tebriklerimle...