Olasılıkların İçinde Taşıdığı Olma Zorunluluğu

Oysa

Bir ben değildim ki ,gecenin uykusunu kaçıran, hani o delilikten az biraz ötelerde , teni delilikten beyaza çalmış gezinen tek kişi.

Gördüm çokça da hissettim, birçok kayıp ruh vardı gecenin içinden gezinen.

Devirler geçiyordu gözlerimin önünden, hatta inanmazsın tüm insanlık tarihi aktı geçti birer birer.

Türlü türlü, birbirinden farklı insanları izledim, kendi bir adımlık mesafedeki deliligimin içinde, süzüldü gözlerimden gölgelenmiş gerçekler.

Baktım,

Kimi şarkı söylüyordu bilmediğim bir dilde ama yine de işliyordu kalbime eksiksizce, kimi konuşuyordu olmayan birilerine yine bilmediğim bir dilin yine içime işleyen sözleriyle.

Düşündüm izlerken, düşündüm dinlerken, onca devir gelip gitti ama hep aynı kalmıştı acının rengi nedense.

Kalabalık hem de çok kalabalık gece, oysa biraz sessizlik için gelmiştim ben geceye.

Uçsuz bucaksız bir hapishaneymiş meğerse dünya, baksana ölenler bile cezasını ödeyip de gidememiş kalmış çaresizce gecenin içinde.

Kalabalık çok ama çok kalabalık gece. Yeter fısıldaşıp durmayın artık gecenin içinde.

Tanrım!!!!!

Koy elini ruhundaki boşluğa ve hisset acımı.

Yok mu ilahi bir yara bandı elinde, yapıştır ruhuma da dindir artık kanayan yaramın acısını.

Her şey olabilir bu dünyada...biliyorum tekrar tekrar söyleme.

Her şey bir olasılıktı...

Evet... ama unuttum onca olasılıktan en az birinin içinde olma zorunluluğu taşıdığını. Hatırlayınca zihnim olasılıkların içinde taşıdığı bu olma zorunluluğunu, bu çelişkili durumdan çıkmak için de artık çok geç kalınmıştı.

Şimdi her bir olasılık ile ayrı ayrı yüzleşme provası yapması gerekiyor zihnimin.

Yolum uzun hem de çok uzun ama her yer öyle kalabalık ki kendi sesimi nasıl duyacağım hiç bilmiyorum.

Hey tanrım!!!!

Koy artık elini içimdeki o kocaman boşluğun üzerinde, yeter artık dayanamıyorum dinsin bu acım.

Devirler geçiyor içimden, yüzler, bilmediğim sözler, gözler, yarım kalmış düşler geçiyor içimden.

Aklıma bile gelmemiş olasılıklar basıyor bir de zihnimi aklıma gelen her olasılık yetmezmiş gibi..

Yetemiyorum, kesiliyor tenimdeki yaralar yeniden, düşüp duruyor üzerine yapıştırdığım ilahi yara bantları.

Tanrım!!!!

Koy elini, içimde kendini büyütüp duran boşluğun üzerine, dolsun artık acısı.