Denge

göremediğin gözlerimin arkasındaydı beni yakan gerçekler 

ama sen bakamadın bana asla...


sana göre 

bir tutam isyan

birazcık ihanet

az biraz da yanılgılardan ibaret kocaman bir kaostum ben evrenin ortasında 


ellerimde intiharına açan çiçekler 

ayaklarımda beni sonuma sürükleyen bir inat için yargılarken sen beni

bir tek ben mi garip davranıyorum 

baksana

yıldızlarda bile huzursuz bir telaş var

gece bile dalamıyor bir türlü uykusuna 


tuhaf gelmiyor mu sana havlayan kediler

mıırlayan köpekler 

ya da

inildiyen taşlar 

denge diyorsun halen sen ama

denge dedigin az önce ayaklarımın dibinde can verdi 

haydi!!! 

okuyalım ruhuna  bir alaturka


üzgünüm bir Tanrı bile yok sığınacak 

başıboş kaldı artık evren 

ağaçlar dallarını asıyor 

çiçekler cinayetini planlıyor tomurcuklarının 

alt üst olmak denilen şey bu sanırım ki

güneş bile kendini asmak için Ay'ın kuyruğunda sallanıyor sabırsızca


şimdi söylesene 

bu kadar dengesizliğin olduğu bir evrende 

elimde intihar çiçekleriyle kaldırımda öylece yatmışım  

kim şaşırır ki söylesene bana  

kim suçlar bu hallere düştüm diye

ya da 

hangi Tanrı'ya hesap vermeliyim konuşsana 


bu yüzden bırak beni kendi halime 

bu dengesiz hallerimi daha fazla yargılama 



25 Ocak 2020 107 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (11)
  • 4 yıl önce

    Bizler insanız birbirimizin dertleriyle hemhal olmadıkça insan olup olmadığımız belli olmaz herkesin muhakkak bir derdi vardır onu kendi çözemez ben bile bir aklıma takılan meseleyi küçük bir çocuğun tavrıyla cözebildim

  • 4 yıl önce

    İyi akşamlar menekşe hanım bir isyan hareketi gibi dizelerdi ufak tefek muğlak kelimeler tarzı bozsada genel manada zevkle okunabilecek manzumeydi birde (hangi tanrıya hesap vermeliyim) yerine tanrıya kim hesap verebilir ki zulmetin şafağında gibi özgün ifade olsa daha enfes yansıtırdı itirazı başarılar dilerim kaleminiz ilmik ilmik manzumeleri işlesin kağıtlara esenkalın