Dibi Delinmiş Kutsal Ruh

Dibi Delinmiş Kutsal Ruh

Kendimi bildim bileli biraz boş boğazlıydım sanırım

Çünkü ne kadar tembih etsem de kendime

Hatalarımı yüksek sesle söylemekten kendimi alıkoyamadım

Bazen zarar bazen de yarar hanesine bir çizik olarak yansısa da

Belli davranış kalıplarını görmek dışımda pek işe yaramadı bu durum


Kimileri zaten hiç dinlemediği için her şeye onay verip geçti

Kimileri sever gözükmek için bir kısmını onaylamasa da

Olur böyle şeyler deyip her şeyi normalleştirdi

Kimileri ise her şeyin doğrusunu bildiğini düşündüğü için

Tabii ki kendi yapmayacağı hiçbir şeye onay vermedi


Sonuç tam bir kaos

Anladım ki

Herkesin derdi kendineydi


Sonra düşündüm

Belki de

İtiraflarımın daha kutsal bir bakış açısına ihtiyacı vardı

Milyon kez ellerimi açıp mırıldandım yukarıya

Ama

Bir cevap gelmedi


Bende başka yollara yöneldim

Düşündüm

Kesin yanlış bir coğrafyada doğmuştum

Yüksek ihtimal İstavroz çıkarmayı tercih eden bir kültürün gölgesinde gözlerimi dünyaya açmış olsaydım

Günah çıkarma törenlerinin en ateşli müdavimi olup tüm sorunları çözerdim


Hemen harekete geçtim

Başka coğrafyalara bakındım

Ama ne göreyim

Kutsal olan üçleme bile çoktan bozulmuştu

Baba terk edip gidince

Oğul kendini dağıtmış

Kutsal ruhun da olanlar karşısında üzüntüden dibi delinmişti


Sonuç tam bir kaos

Anladım ki

İlahi olanın bile derdi kendineydi


Bilmek

Anlamak

Sorgulamak da demek ki bir yere kadar dedim

Kim bilir

Belki de bazı şeyler çözülmek için değil çaresizliğimizi hatırlatmak için gönderilmişti dünyaya


Hımmmm deyip kaldım


Uzun bir sessizlik çöktü zihnime

Sonunda benim de ruhumun dibi delindi

Ufak ufak ama kararlı bir şekilde sızdırırken ruhum içindeki insanlığını

Sonsuzluğa kadar uzanacak seçeneklere sırtımı dönüp

Kayıplarımı gizlice toprağa gömdüm

Ne bir gözyaşı

Ne bir dua

Tüm kayıplarımı öylece uğurladım sonsuzluğa


Ve o günden sonra

Ne yüksek sesli itiraflarım

Ne de fısıltılara bürünmüş utançlarım için kendimi yargılamadım bir daha


Sonuç tam bir aydınlanmaydı

Anladım ki

Herkesin itirafı sadece kendineydi aslında 

24 Kasım 2022 108 şiiri var.
Yorumlar (10)
  • 16 ay önce

    desene herkesin tanrısı herkes kadar

  • 17 ay önce

    Güzel bir özeleştiri, bir sesli düşünme ve duygusal bir şiir ortaya koyan Menekşe Hanım' ı kutlarım.

  • 17 ay önce

    Yaşamın gel gitleri arasında kalıyor çoğunlukla insan zaman geçtikçe öğreniyor kabullenmeyi çünkü herkes ben bilirim olunca sakince ama tedbiri elden bırakmadan ben her şekilde buradayım devam ediyorum yaşama der gibiydi şiir dik duran başıyla , özlemiştik satırlarınızı sevgim ve tebriğimle Menekşe hanım

  • 17 ay önce

    Şiirin akışına kaptırıyor insan okurken. "Kendineydi..." vurguları su gibi çarpıyor yüzüne okuyanın. Sitemler, metaforlar harikulade bir şekilde dizilmiş. Çok güzel şiir okudum, tebrik ederim. Kaleminize sağlık:)