Hasarlı Döngü

“ Hasarı hatırlıyorum”

Yeni bir döngü yaratıyorum

Sonunu değiştiremesem de

Sonra yine

Yine ve yeniden çiziyorum aynı rotayı

Biliyorum değişmeyen o vedayla sonlanacak hikaye

Ama en azından döngüyü tamamlarken yeniden buluşacağız seninle biliyorum

En güzel durağımsın

Ama

Yine de

“ Hasarı hatırlıyorum “

Bir düş daha yazıyorum

Nefesime endişe tohumu gibi yerleşiyor her veda

Boşluğa yazılmış bir öyküyüm

Adımın bir önemi yok

Saçaklarından buzlar sarkan terk edilmiş bir diyar gibi

Kendi içimde titriyorum

Başka sonlar bulmalıyım kendime

Ama ne zaman bir düşe yerleştirsem cismimi

Karanlık

Sadece karanlığı hissediyorum

Hasar çok büyük

Her seferinde hatırlıyorum

Oysa

Ayrılıkları ben yazmadım

Tanrı’nın çok kızdığı bir gündü kullarına

Yıldırımlarıyla ısıtmıştı dünyayı

Isıtmak dediğime bakma

Alev alev yanarken izlemek zorunda kalmıştık tüm kainatı

Sanırım

İlk günah da o gün doğmuştu

Çünkü ilk defa alevler içerisinde koşturan atların yellerinde görmüştüm

Kirlenmiş ve harabeye dönmüş cenneti

Epik bir düşe dönüşmüştü kıyamet

Kulakları kanatan bir senfoni başlamıştı sonra

Kızıl bir senfoni

Çığlık çığlığa Tanrı’ya yalvaran o senfoni

Yapılacak pek bir şey yoktu

Sustum

Sustuk

Sonunda tüm dünya acıyla taş kesilmişti

“ Hasarı hatırlıyorum”

Başka bir düş lazımdı bana biliyordum

Başka bir düş yazdım bize

Ama engel olamadım

Cismim yine siyaha boyandı 

Büyüyordu nefesindeki endişe tohumları

Giderek daraldı bakışlarımın derinliği

Bir yapraktım yine

Savruldum

Ama ilk defa hissettim böyle bir teslimiyeti

İnan başka bir düş yazmak istiyorum bize

Yeni bir döngü

Ama

“ Hasarı hatırlıyorum”

Hasar çok büyüktü

Beyaz bir ışık

Gözleri kör edecek kadar parlak bir ışıkla gelmişti bu sefer döngünün sonu

Büyük bir patlama

Fazlaca karmaşa

Sonrası

Kayboldu

Öncesi de

Hiç olmamış gibi silinip gitti

Yine de

“ Hasarı hatırlıyordum”

Hasar çok büyüktü