Yoksun Sen

Yoksun sen aslında,
O kadar uzaksın ki dokunamam artık adına.
Gözlerim baksa da boşluğa,
Her bakışımda sensizlik çarpar alnıma.

Bir zamanlar sen olan yerde,
Şimdi büyük bir hiçlik var.
Yüzün düşlerimin kıyısında silik,
Sesin, sustuğum her şarkıya uzak.

Yoksun sen aslında,
Ama en çok da sensizliğin var.
Sana her “merhaba”
Bir “elveda” gibi ağır,
Ve her umut
Sana çıkmayan bir yol kadar karanlık.

Bir sen yok şimdi,
Bir de senin yokluğunda büyüyen ben…