Güz Hatıraları / Merasim
I.
göğsüme vuran her intihar acısını
sürüklerken ardım sıra şehirlere
sensizliğin sınırlarında kaybettim
ağlayan gözlerimdeki hayalini
paslı coğrafyalar kurdum düşlerime
tüm kıtalarında ayrılık olan
kaybolduğum caddelerde susuyorum
titrek bir çam ağacına asarak bedenimi
ben her rüzgarda, yine adını soluyorum
eski bir gölge sinemasında ömrüm
tüm yalnızlıklar seni izlerken
çığlıklar dolanıyor kanayan dilime
içimdeki tüm ışıkları söndürüyorum
ve inan bana sevgilim
ben ikimize yenilmekten
hiçbir zaman vazgeçmiyorum.
II.
şimdi,
soluğuma bahtiyar bir tebessüm kondur
kimseler görmeden uzak diyarlarda
dudaklarımla çözüyorum yalanlarını
hüzün damlarken yanaklarımdan
ucu keskin terimler inşa ediyorum
gözlerinden derin, mavi okyanuslara
yıkılıyor benliğim günahsız zamanlarda
anlatamadığım kelimeleri yargılıyorum
bir ay dokunuyor yüzümün sen yanına
seni artık, ömrüme mühürlüyorum
... / unutulmuş bir tarih