Güz Hatıraları / Merasim

I.

göğsüme vuran her intihar acısını

sürüklerken ardım sıra şehirlere

sensizliğin sınırlarında kaybettim

ağlayan gözlerimdeki hayalini

paslı coğrafyalar kurdum düşlerime

tüm kıtalarında ayrılık olan

kaybolduğum caddelerde susuyorum

titrek bir çam ağacına asarak bedenimi

ben her rüzgarda, yine adını soluyorum

eski bir gölge sinemasında ömrüm

tüm yalnızlıklar seni izlerken

çığlıklar dolanıyor kanayan dilime

içimdeki tüm ışıkları söndürüyorum

ve inan bana sevgilim

ben ikimize yenilmekten

hiçbir zaman vazgeçmiyorum.

II.

şimdi,

soluğuma bahtiyar bir tebessüm kondur

kimseler görmeden uzak diyarlarda

dudaklarımla çözüyorum yalanlarını

hüzün damlarken yanaklarımdan

ucu keskin terimler inşa ediyorum

gözlerinden derin, mavi okyanuslara

yıkılıyor benliğim günahsız zamanlarda

anlatamadığım kelimeleri yargılıyorum

bir ay dokunuyor yüzümün sen yanına

seni artık, ömrüme mühürlüyorum

... / unutulmuş bir tarih