Yok
Y...'den
Gitmeyecek olan hep o
İçimizdeki boşluk
Dolmayacak dipsiz ve dibi delik kuyu
Gözlerimizin zihnimize çizdiği
Aslında görülmeyen ve hissedilmeyen yine o
Ruhsuz cansız renksiz istemsiz
Yaşadıklarımızın bir ölüme çıkması dışında
Tozdan ibaret kalan bir eser bu dünya
Yok olmuşluğun varlıkla bir bağlantısı yok
Ne öfke ne aşk ne de diğer duygular
Umutlar karamsarlıklar yok
Put gibi bir canlıyız gerçek anlamda bu dünyada
Gerisi ilerisi altı üstü her yönü
Ve olduğun şeyin önemi yok
Dinozor nesillerin arasında yaşamanın imkanı yok
Neden uyuşturucuya başladığını daha iyi anlıyorum insanların
Neden kavga edip bir şeylere inanmalarını
Bu çağda ne çimenin ne taşın ne de rüzgarın ehemmiyeti yok
Andan içeri veya dışarı
Anın da kendisi yok
Geçip gidenin vardığı yerde de yok
Kaldığı yerde de
Var olan tek şey şu an... Öncesi belki vefa belki minnet. Şu an öncesinin eseri... Az sonra veya yarın belki de yok. Hiç olmayacak belli de... Ama geldik ya bir kere dünyaya öyle veya böyle yaşayacağız gittiği yere kadar... Başka yolu yok....